Deze gitaar wordt in C-stemming gebruikt. De snaren wipten uit de topkam. De sterke hoek waaronder de snaren naar de stemmechanieken gaan verklaart veel natuurlijk. De grafiet topkam was versleten en werd vervangen door eentje in been. Benen topkammetjes zij erg hard. Ik maak ze vanuit een ruw stukje been op maat, dus ik kon de snaren iets dieper leggen dan wat eigenlijk volgens de regels van de kunst zou moeten. Dat zou er moeten voor zorgen dat ze goed blijven zitten, ook bij wat ruwer spel en lage snaarspanning.
Ik heb de foto genomen in de koffer, want dit model leent zich blijkbaar niet om zomaar op een willekeurig gitaarstand te zetten.
Niet één, maar twee gele Ibanez Jem 777. Blitse gitaren, superdunne nek, Floyd Rose bridge … racemachines.
Maar, een beetje moe. Ze zijn van de laat jaren ’80 en dat was er wel aan te zien. Bij beiden hadden de frets behoorlijk wat sleet, en bij één van beide was er geen herkronen meer aan. Dus nieuwe frets er in, Dunlop 6140 wat er misschien wel origineel in zat.
Verder kregen ze beide een grondige polijstbeurt van de lak, wat kleine elektronica-herstellingen, afstelling en bij eentje een herstelling aan de bridge en natuurlijk nieuwe vederlichte snaren.
Een Hagström Super Swede met losse fretbord-inleg. Bijna alle inleg zat los en stak boven het fretbord uit. Jammer genoeg was er ook één inlegblokje verdwenen.
Dat werd nieuw op maat gemaakt uit Perloïd. Perloïd is een mengsel van nitrocellulose en camfer, dat opgelost wordt en dan voorzichtig geroerd. Na verdamping van het oplosmiddel krijg je een product dat er wat uitziet als parelmoer. Dat wordt dan in plaatjes gezaagd en gebruikt als goedkoper alternatief. Perloïd kan bewerkt worden met een kunstofzaag, vijl, schuurpapier en dergelijke om het op maat te maken. Lijmen kan met aceton of cyanoacrylaat-lijm.
Op de foto wordt het gevlakt tot gelijk met het fretbord. Deze stap gebeurt normaal gezien voor het plaatsen van de frets, maar bij een herstelling is alles anders natuurlijk.
Een Fender Duo Sonic op de werkbank. Dit schattig kleine gitaartje (22 1/2 ” scale) moet gebouwd zijn tussen 1959 en 1964 en had wat verzorging nodig. Het is de daily driver van de eigenaar. Een nieuwe topkam, frets vlakken en herkronen en een algemene opfrisbeurt van metaal en lak zorgden voor dit resultaat.
Deze Casio kwam binnen omdat de randen van de frets onaangenaam scherp waren. Tijdens het afstellen van de actie bleek fret 13 veel te hoog te zitten. Vlakken en herkronen dus. Twee Epiphones met fretbordproblemen na elkaar. Hm.
Een mooie Epiphone Wildcat komt binnen met een hoge actie, een vreemd gevoel bij het bewegen van de Bigsby-arm en gekraak in de toonregeling.
De hoge actie bleek niet lager te regelen, omdat het fretbord zo ongelijk was. Hoe is dat ooit zo uit de fabriek geraakt. Na wat nameten bleek vlug dat de enige oplossing was om het hele fretbord te vlakken en de frets te herkronen.
De toonregeling vroeg om een nieuwe pot – een kleintje om door het F-gat te kunnen vervangen worden. CTS heeft zo’n modelletje. Ik heb ineens ook de condensator vervangen door een orange drop.
De aluminium Bigsby had veel oxidatiemateriaal in de draaischijf van de arm zitten. Reinigen, polijsten en zuinig oliën van het draaivlak loste dit probleem op.
Deze gitaar kwam in mijn atelier als een versleten Fender hals, een body en nog wat losse onderdelen.
De frets werden vervangen en het fretbord gevlakt. Ik maakte er volledig nieuwe elektronica voor met Dimarzio pickups. Alles werd samengevoegd tot deze karaktervolle gitaar.
Ze klinkt als een bel en speelt nagenoeg vanzelf. Wat een fijn instrument!
Een Fender Stratocaster met een oude stijl pickup-configuratie, namelijk zonder RWRP -pickup in het midden, op de werkbank. Deze ronkte als een brommer en pikte enorm veel storing uit de omgeving op. Een complete shielding met aluminium voor de deksels en geleidende verf voor de cavities, alle aardingen verlegd naar één punt, enkele cold solders hersteld en een afgeschermde output-kabel loste het probleem op.
Een Gibson Les Paul met een gebarsten headstock op de werkbank. Hij is gebroken op de vezels van het hout, niet de lijmrand. Ik heb hem gelijmd met warme beenderlijm zodat die bij een eventuele nieuwe breuk opnieuw hersteld kan worden.
Ongelukken gebeuren. Gitaren zijn helaas kwetsbare instrumenten.
Het exemplaar op mijn werkbank heeft een tik gekregen, met als resultaat 3 barsten in het bovenblad en een serieuze impact vlek in de vernis.
De impact zit ongeveer in het midden van het beeld en daar zit een ongeveer 5 cm lange barst. Bovenaan in beeld zit de middelste barst. Die is 20 cm lang en reikt net niet tot aan het klankgat. Door de spanning van de brug zijn de twee zijden van de barst niet meer in lijn en is op verschillende plaatsen hout en vernis verdwenen. De derde barst is 5 cm lang en helemaal aan de zijkant, buiten beeld. Deze barst was niet zo erg en had alleen wat lijm nodig.
De barsten werden goed gevuld met warme lijm. Omdat het hout niet meer in lijn was, moest het blad vlak geklemd worden.
Eens de barsten vlak en dicht waren, konden er aan de binnenkant van de gitaar met warme lijm plaatjes gekleefd worden om het gebarsten hout te verstevigen. Ik heb er drie kunnen plakken – de barsten waren op de meeste plaatsen vlak naast een zangbalkje. De plaatjes zijn 15 x 15 mm kwartiers vurenhout, 2,5 mm dik en worden met de met de jaarringen dwars op die van het bovenblad gekleefd.
Er was wel wat werk aan het herstellen van de vernis. Die was op verschillende plaatsen weg, samen met wat zomerhout. De plaats van de impact heb ik zoveel mogelijk weggeschuurd, maar het was nodig om op die plek volledig door de vernis te gaan om de schade weg te krijgen. Het resultaat was een moeilijke herstelling aan de vernis. Die is bijgewerkt met blonde schellak. De kleur komt goed.
Jammer genoeg is de schade niet volledig verdwenen. Aan de kras op de voorgrond heb ik niets gedaan. De impact is een pak minder zichtbaar. Uiteindelijk is schadeherstel ook een economische afweging: hoeveel tijd en dus geld mag het kosten? In elk geval is de gitaar terug structureel in orde, het bovenblad is terug redelijk vlak en de klank is prima.
Terwijl de snaren er aflagen heb ik natuurlijk ook de toets gereinigd en de frets gepolijst. Het zou jammer geweest zijn om dat niet mee te nemen.
